Zo maar drie recente foto's van Tess.
En toch, in deze drie beelden zien we het karakter van deze Tornado.
Op de bovenste foto met iets zwarts in de bek; dat zwarte is onze "Vermin killer": Walther, de Duitsche Jacht Terrier. Walther en Tess hebben iets met elkaar; een onweerstaanbare aantrekkingskracht die telkens ertoe leidt dat Walther in de bek van Tess terecht komt. Zonder hem overigens te beschadigen want zo'n speelkameraadje, die én snel én voor de duvel niet bang is, die moet gekoesterd worden.
Foto twee toont wederom een opengesperde bek, echter nu zit er niets in maar komt er iets uit: een diepe donkere, lang aanhoudende blaf die iedereen die passeert of in de buurt komt waarschuwt: "hier ben ik Tess Tornado Erben !" Zij is attent en waaks en kan, zoals mastines dat wel eens kunnen, tot vervelens toe blijven blaffen (dit wordt trouwens gestimuleerd en vaak overtroffen door Floor, de 13 mnd oude mastín del pirineo).
De laatste foto toont een Tess die geen "Tessie" meer is maar een jonge dame die groeit en haar achterstand stilaan lijkt te gaan inhalen. Zelfbewust en zelfverzekerd; dit laatste blijkt uit het feit dat zij nu en dan aan de poten zaagt (beter gezegd: " knaagt") van Rosie onze, 80 kilo zware, alfa-teef die in veel opzichten de broek aan heeft.
Binnenkort maakt zij haar (niet helemaal) eerste schreden op het tentoonstellingspad; eerst oefenen in de noordwestelijke Overijsselse veengebieden, bij de clubmatch van de locale KC Meppel en over een aantal weken op de belangrijkste en grootste Duitse tentoonstelling.
